فابین راهبرد

کشور مبدا شوروی
خدمات 1989 وارد شد
خدمه حدود 1 000 نفر
استقامت دریایی 180 روز
ابعاد و جابجایی
طول 265 متر
پرتو 30 متر
پیش نویس 7.8 متر
جابجایی، استاندارد 32 780 تن
جابجایی، بار کامل 34 640 تن
حرکت و سرعت
سرعت 22 گره
محدوده نامحدود
موتور 2 x KN-3 راکتور آب تحت فشار و دو بویلر بخار تولید 140،000 شافت به دو شفت
هواپیما
هلیکوپتر 1 x Ka-32
ارتش
تفنگ توپ 2 x AK-176 76 میلی متر، اسلحه 4 میلی متری AK-360 30 میلیمتری
موشک 4 x چهارگانه ایگلا
 

   اورال (SSV-33) تنها کشتی فرمان پروژه 1941 "تیتان" بود که توسط نیروی دریایی شوروی به تصویب رسید. نام ناتو این گزارش کاپوستا است. این کشتی به عنوان کشتی ارتباطات توسط شوراها تعیین شده است. این به عنوان یک پرچمدار ناوگان، فضا و کشتی ردیابی موشک، مجموعه اطلاعات، جنگ الکترونیک و کشتی ارتباطی خدمت کرده است. این در سال 1989 به کار گرفته شد. الکترونیک و مأموریت های رزمی این کشتی در محدوده قیمتی نگهداری می شد. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، با توجه به هزینه های عملیاتی بالا، کشتی خلع سلاح شد.

   این کشتی شناور هسته ای بر اساس بدنه یک کلاس رزمناو کلاس کورو است. این کشتی برای حمل هزار خدمه قوی استفاده می شود.

   اورال با تجهیزات الکترونیکی برای شناسایی اهداف هوایی و زیر آب نصب شده بود. همچنین دارای رادار های ویژه با سیستم نظارت Koral، طراحی شده برای مکان و ردیابی ماهواره ها و موشک ها. در بعضی موارد این کشتی می تواند شناسایی الکترونیکی از اسکله در پایگاه اصلی خود را انجام دهد. این می تواند به سرعت اطلاعات شناسایی را ارزیابی کند و آن را به ایستگاه های ساحلی انتقال دهد. لازم به ذکر است که الکترونیک شکست خورده مساله شهردار با این کشتی بود. اتحاد جماهیر شوروی همیشه از کشورهای غربی از تجهیزات الکترونیکی پیشرفته استفاده می کرد.

   SSV-33 تنها سلاح های دفاعی سبک را حمل می کرد. اینها دو اسلحه AK-176 76 میلیمتری، چهار اسلحه 30 میلیمتری AK-630، و چهار موشک چهارگانه ایگل بود.

   SSV-33 به ناوگان اقیانوس آرام اختصاص داده شد، با این حال یک اسکله آماده برای این کشتی وجود نداشت. او مجبور شد از لنگر خارج شود ماشین آلات باید در حال اجرا در حالی که در لنگر برای حمایت از سیستم های دیگر و خدمه بزرگ باقی می ماند. کشتی اساسا یک سربازخانه شناور شد. او هرگز به دریا رفت، در حالی که تجهیزات رادیو الکترونیک قدرتمند او به تدریج شروع به فرو ریخت.

   سیستم های اصلی اورال برای مدت زمان طولانی کار نکرده اند و برای بازگرداندن هزینه های هنگفتی هزینه می کنند. به نظر می رسد مبارزه نیروی دریایی روسیه برای حفظ بزرگترین کشتی های جنگی خود است. چند سال پیش، برخی کارهای حفاظتی روی بدنه انجام شد. پیش بینی شده است که پس از حذف رآکتورهای هسته ای، کشتی در خارج از کشور دفع خواهد شد.