این پرنده بسیار به پهپادهای نظامی مانند MQ-1 Predator شبیه است اما به جای حمل تجهیزات نظامی تجهیزات آزمایشگاهی حمل می‌کنه. کاری که بر عهده این پرنده است اینه که از هوا نمونه‌برداری کنه. یکی از مهم‌ترین زمینه‌های تحقیقاتی در دنیا فهم رفتار آب و هوا در شرایط و زمان‌های گوناگونه. بنابراین پرنده‌ای مانند ALTUS ساخته می‌شه تا در هوا حرکت کنه و از اون نمونه‌بردای کنه.
پهپاد Altus
تجهیزات آزمایشگاهی بر روی دماغه این پرنده نصب می‌شوند. سنسورهای این پهپاد می‌تونند حداکثر ۱۵۰ کیلوگرم وزن داشته باشند. محل نصب سنسورها به این دلیل در جلوی بدنه انتخاب شده که گرما و آلودگی‌های موتور روی نمونه‌هایی که سنسورها برداشت می‌کنند تاثیر نداشته باشه. همونطور که در تصاویر می‌بینید موتور این پرنده در انتهای بدنه قرار داره.
دماغه پهپاد Altus
موتور این پرنده از نوع موتورهای پیستونی با ۴ سیلندره. می دونیم که با افزایش ارتفاع فشار و چگالی هوا کم می‌شه برای این که موتور در ارتفاع‌های بالا خاموش نشه از توربوشارژرهایی استفاده می‌کنند که فشار هوا رو زیاد می‌کنه.
همونطور که گفته شد تا حالا دو فروند از این پرنده ساخته شده که این دو فروند هر کدوم یه مدل خاص هستند و ویژگی‌های مخصوص خودشون رو دارند.
مدل ALTUS I که دیرتر تولید شد پروازهای آزمایشی خودش رو در سال ۱۹۹۷ انجام داد. این آزمایش ها به این منظور بود که نشون بدهند می‌تونند تا ارتفاعی بیشتر از ۴۰۰۰۰ پا داده‌های مورد نظر خودشون رو برداشت کنند. در آخرین پرواز ALTUS I ارتفاع پروازی به ۴۳,۵۰۰ پایی رسید که رکوردی به نام این مدل ثبت شد. این ارتفاع بالاترین ارتفاعیه که یه پرنده با موتورهای پیستونی و یه مرحله توربوشارژر تونسته به اون دست پیدا کنه. مدل دوم این پرنده هم بالاترین ارتفاع رو در بین پرنده هایی که با موتور پیستونی و دو توربوشارژ کار می کنند داره.
پهپاد Altus
مدل ALTUS II برای دو منظور طراحی شد، یکی اینکه تست‌های لازم برای سیستم‌های پهپادهای موتور پیستونی رو انجام بدهند و اینکه تکنولوژی‌های توسعه پیدا کرده رو روی این پرنده به کار بگیرند و مداومت پروازی پرنده رو ارزیابی کنند. تلاش‌هایی که انجام شد بیشتر روی مجموعه موتور ، تکنیک‌های عملیات پرواز ، سبکی بدنه و … بود. اولین پرواز این مدل به سال ۱۹۹۶ یعنی یه سال قبل از مدل ۱ بر می‌گرده.
پهپاد Altus در حال گشت زنی
ابتدا یه مرحله توربورشارژر برای مدل ۲ به کار بردند و تونستند رکورد مداومت پروازی رو به ۲۶ ساعت ارتقا بدهند. بعد از تغییراتی که روی این پرنده ایجاد شد و دو توربوشارژر به موتور اضافه شد و ظرفیت مخزن‌های سوخت هم بیشتر شد این پرنده تونست خودش رو به ارتفاع ۵۷,۳۰۰ برسونه و رکورد ارتفاع پروازی برای پرنده‌های موتور پیستونی با دو مرحله توربوشارژ رو بشکونه.
ناسا روی مدل ۲ کار می‌کرد و تغییرات لازم برای رسیدن به رکوردهایی که مد نظرش بود اعمال می‌کرد برای همین آرم ناسا روی مدل دوم این پرنده دیده می‌شه.
مشخصات فنی : برای مدل ۲
| وزن محموله : | ۱۵۰ کیلوگرم |
| طول بدنه : | ۷.۲ متر |
| طول دهانه بال : | ۱۶.۵ متر |
| نسبت منظری : | ۲۴ |
| ظرفیت سوخت : | ۳۴۸ لیتر |
| قدرت موتور : | ۱۰۰ اسب بخار |
مشخصات عملکردی :
| حداکثر سرعت : | ۱۸۵ کیلومتر بر ساعت |
| سرعت کروز : | ۱۳۰ کیلومتر بر ساعت |
| برد : | ۷۴۱ کیلومتر |
| سقف پروازی : | ۶۰۰۰۰ پا |
سه نمای Altus