فابین راهبرد

"S-400 Triumf، یک سیستم دفاع هوایی پیشرفته و موشکی است که برد آن  400 کیلومتر است."
نه تنها این پیشرفت بسیار زیاد است، بلکه هزینه ای برای کسری از همتایان آن است. سیستم S-400 حدود 500 میلیون دلار هزینه دارد، در مقایسه با Patriot Pac-2 که حدود 1 میلیارد دلار می باشد. این یکی از دلایل اصلی این است که S-400 علاقه مند به سراسر جهان است.

به سبب کمبود پشتیبانی، به طور کلی، بخش کوچکی از همتایان آمریکایی خود را هزینه می کند. اندرو هانتر، مدیر گروه ابتکارات صنعتی و دفاع در مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی، به CNBC گفت: "وقتی نظامیان خارجی خریداری آمریکایی ها می کنند، بیشتر و بیشتر از خرید، آنها در حال خرید مشارکت با ارتش ایالات متحده هستند."

چه کسی S-400 را خرید؟
تاکنون  S-400 بهکشورهای هند و ترکیه صادر شده است و شاید چین؟!. گزارش شده است که حدود 13 کشور علاقه مند به خرید S-400 هستند.

S-400 در رژه.

در مورد هند، ایالات متحده تهدید کرده است که تحریم ها را علیه قانون مبارزه با قانون مجازات های آمریکایی ها از طریق تحریم ها (CAATSA) اعمال کند. چین قبلا تحریم های مشابهی اعمال کرده است.

در مورد هند، بسبتینیس توضیح می دهد که چنین تحریم ها می تواند همکاری رو به رشد دفاعی بین ایالات متحده و هند را تهدید کند که، به طرز عجیب و غریب، به طور تقریبی در مقابله با چین قرار دارد. به همین ترتیب، ایالات متحده تهدید می کند که فروش F-35 را به ترکیه در صورتی که با برنامه ریزی S-400 برنامه ریزی شده را مسدود کند.

"تحریم ها می تواند همکاری رو به رشد روابط آمریکا و هند را تهدید کند"
در این زمان، هند و روسیه موافقت کردند که قرارداد 5.43 میلیارد دلاری را برای تحویل پنج سیستم سلاح های سطح زمینی S-400 روسیه به توافق برساند. فروش در ماه گذشته در 6 اکتبر اعلام شد و نماینده دومین کشور برای خرید سیستم پیشرفته دفاع موشکی پس از چین است.

پیامدهای راهبردی برای ناتو چیست؟
گسترش بالقوه این سیستم به کشورهایی مانند هند، عربستان سعودی و ترکیه به طور خاص تعجب آور نیست، اما جهان غرب را به عنوان به اشتراک گذاری داده ها در لبه نگه می دارد و محدوده عملیاتی این سیستم ممکن است برای ناتو مشکل ساز باشد.

معامله S-400 ترکیه ممکن است مقیاس ناتو روسیه را به خود جلب کند

SA-21 در موقعیت فعلی خود در نزدیکی پایگاه هوایی هوایی Hmeimim در نزدیکی Latakia فراهم می کند پوشش بیشتر در بسیاری از نقاط در سوریه. علاوه بر این، دارایی های مختلف ناتو که در منطقه در برابر دولت اسلامی عراق و سوریه (داعش) شرکت می کنند، در محدوده S-400 قرار دارند.

بوتسینس می گوید: در تئاتر اروپایی، از موقعیت های راه اندازی در شمال غربی روسیه و Kaliningrad به ترتیب، S-400 مجهز به 40N6 مجهز می تواند بیشتر از فضای هوایی فنلاند و لهستان را پوشش دهد.

تصمیم ترکیه برای خرید سیستم های S-400 پیامدهای سیاسی بیشتری برای ناتو و پروژه F-35 دارد. این نه تنها نشان دهنده تقویت روسیه در سطح جهانی است، بلکه نشان می دهد که چگونه بی میلی ایالات متحده - فروش سیستم های دفاع موشکی خود - می تواند توسط کشورهای رقیب توانمند شود.

آسیب پذیر؟ F-35.

در مورد ترکیه این سیستم یک جهش بزرگ برای قابلیت های ضد هوایی آنکارا خواهد بود، اما ممکن است در بهترین منافع ناتو به داشتن یک سیستم ضد هوایی روسیه با سیستم و معماری ناتو نپردازد. دفاع هوایی ناتو متکی به چندین سیستم با یکدیگر است و ورود S-400 ممکن است مسائل را پیچیده کند.

به احتمال زیاد تکنسین های روسی و مهندسان S-400 را در برخی از ظرفیت های Tukey حفظ می کنند که در نهایت به این معنی است که اطلاعات ناتو در معرض خطر هستند. در نتیجه، آمریکا بارها و بارها تهدید کرده است که انتقال F-35 را به ترکیه متوقف کند.

S-400 چقدر موثر است؟
دلیلی وجود دارد که هر کشوری که علاقمند به سیستم است، با انتقام دیپلماتیک از سوی ایالات متحده و ناتو تهدید می شود.

همانطور که توسط Bosbotinis توضیح داده شده است، S-400 همراه با سیستم هایی مانند Nebo-M (مجتمع رادار روسی از روسیه) ممکن است تهدیدی برای سیستم های هوائی نسل پنجم باشد، به خصوص در شرایط عملیات شبانه در برابر یک سیستم دفاع هوایی یکپارچه بدون درز.

او توضیح می دهد: "حملات چند محوری (جنبشی و غیر جنایی) علیه چنین سیستمی و زیرساخت های فرماندهی، کنترل و ارتباطات دشمن، برای کاهش خطر تهدید سیستم های دفاع هوایی پیشرفته ضروری است."
علاوه بر این، سیمون ویزمن، محقق ارشد موسسه تحقیقات بین المللی استکهلم (SIRI) اخیرا اعلام کرد که S-400 در مقایسه با چیزی است که غرب می تواند ارائه دهد.

مزیت های کلیدی سیستم عبارتند از: توانایی پیگیری تعداد زیادی از اهداف خام، مدولار بالا و تحرک بالا، اطمینان از اینکه سیستم می تواند در عرض چند دقیقه به هدف و اهداف جذب شود.

به طور کلی، S-400 که از سال 2007 در حال استفاده است، یک گام بزرگ از سوی S-300 است و با استفاده از مجموعه کامل دستگاه های هدفمند مانند رادار چند منظوره، فرمان و کنترل و تشخیص خودکار، اطمینان حاصل می کند که سیستم قادر به ارائه دفاع لایه ای است.

علاوه بر این، سیمون ویزمن، محقق ارشد موسسه تحقیقات بین المللی استکهلم (SIRI) اخیرا اعلام کرد که S-400 در مقایسه با چیزی است که غرب می تواند ارائه دهد.

مزیت های کلیدی سیستم عبارتند از: توانایی پیگیری تعداد زیادی از اهداف خام، مدولار بالا و تحرک بالا، اطمینان از اینکه سیستم می تواند در عرض چند دقیقه به هدف و اهداف جذب شود.

به طور کلی، S-400 که از سال 2007 در حال استفاده است، یک گام بزرگ از سوی S-300 است و با استفاده از مجموعه کامل دستگاه های هدفمند مانند رادار چند منظوره، فرمان و کنترل و تشخیص خودکار، اطمینان حاصل می کند که سیستم قادر به ارائه دفاع لایه ای است. در حالی که عمدتا در محیط عملیاتی تست نشده است، S-400 به طور بالقوه در مقایسه با سیستم S-300 توانا دو برابر می باشد.

فروپاشی امنی S-400
S-400 دقیق است و مدیریت می کند تعداد زیادی از اهداف بالقوه را شامل می شود، از جمله اهداف خفا. ماهیت مدولار S-400 تضمین می کند که سیستم می تواند با سخت ترین تهدیدات سازگار شود، در عرض چند دقیقه راه اندازی، اخراج و انتقال یابد. با توجه به سناریو، می توان آن را با موشک های دوربرد، متوسط ​​و کوتاه برد تجهیز کرد.

Bosbotinis توضیح نوع S-400 را ارائه می دهد:

"S-400 می تواند با چهار نوع موشک مجهز شود: 9 کیلومتر به فاصله 40 کیلومتر؛ 150 كيلومتر 9M96E2؛ فاصله 200-250 کیلومتری 48N6؛ و 400 نانومواد 40N6. این سیستم در نظر گرفته شده است تا هواپیماهای مجهز و تهدید موشکی را شامل شود، از جمله موشک های بالستیک میان برد. "

به طور خاص، موشک های 40N6 عمدتا در نظر گرفته شده برای هدف قرار دادن دارایی های با ارزش بالا مانند اطلاعات هوشمند هوایی، نظارت، هدف گیری و شناسایی (ISTAR) و هواپیماهای جنگ الکترونیک است. "

با توجه به سناریو، می توان آن را با موشک های دوربرد، متوسط ​​و کوتاه برد تجهیز کرد.
علاوه بر این، 40N6 که در ماه ژوئیه 2018 به اتمام رسانده و در پایان سال 2018 وارد سرویس می شود، مسلما S-400 را جدا از سیستم های ضد موشکی بالستیک غرب مانند پاتریوت PAC-3 MSE و Aster 30 SAMP / T که می توانند اهداف را در محدوده بیش از 100 کیلومتر درگیر کنند.

سیستم موشکی Patriot.

چه تعداد S-400 در روسیه وجود دارد؟
روسیه از اوت 2018، 25 نیروی S-400 را تشکیل می دهد که شامل هر دو گردان می باشد و تا سال 2020، 28 نیرو را در اختیار دارد.

Bosbotinis می گوید: سیستم S-400 به تنهایی یک گنبد غیر قابل نفوذ است اگر چه یک سیستم بسیار توانا است. در عوض، S-400، حداقل در روسیه، یک جزء از یک سیستم دفاع هوایی یکپارچه لایه ای را شامل می شود، از جمله سیستم های دفاع هوایی کمینه ای (مانند SA-22 Greyhound)، سیستم های متوسط ​​متوسط ​​مانند SA- 17، دارایی های الکترونیکی جنگی (به عنوان مثال، Krasukha-4)، سیستم های هشدار دهنده هوا در هوا، هواپیماهای جنگنده و رادارهای زمینی.

"این دومین سیستم هایی است که دارای توانایی بالقوه ضد انسداد مانند Nebo-M می باشد. این سیستم دفاع هوایی یکپارچه و یکپارچه است که در آن تشکیل یک نیروی قوی تر از مجموع قطعات آن و مقابله با تهدید نیروی هوایی متعارف است".

"S-400 به تنهایی یک گنبد غیر قابل نفوذ نیست"
به طور کلی، S-400 جزء کلیدی این سیستم است، به ویژه با توجه به توانایی خود را با موشک های 48N6 و 40N6 برای هدفگیری در محدوده وسیع، از جمله در فضای هوایی دشمن. در این راستا، محدوده SAM 40N6 از سایت های پرتاب در سرزمین اصلی روسیه و کلینگراد کل کل سه جمهوری بالتیک کافی خواهد بود، نتیجه گیری Bosbotinis.
امتیاز کلیدی
S-400 به خودی خود یک گنبد غیر قابل نفوذ نیست.

S-400 را می توان در برابر موشک های کروز و موشک های بالستیک کوتاه برد استفاده کرد.

40N6 می تواند اهداف را در محدوده 400 کیلومتری قرار دهد. در همین حال، همتایان ناتو مانند Patriot PAC-3 MS می توانند حدود 100 کیلومتر را هدف قرار دهند.

S-400 از خود موشک، یک سیستم رادار پیشرفته و یک مرکز فرماندهی تشکیل شده است.

S-400 می تواند هواپیما را در فاصله 600 کیلومتری به پرواز در آورد، و این امر به عنوان یک وسیله بزرگ برای انکار سلطه هوا است. به خصوص در مورد حذف سیستم های شناسایی (ISTAR) و هواپیماهای جنگی الکترونیکی.

"مشخص نیست که آیا روسیه انواع صادراتی S-400 را با قابلیت های کمتری به فروش می رساند یا نه"