راکت های زمین به زمین از جمله قدیمی ترین سلاح های توپخانه ای هستند. چند قرن پیش از این، چینی ها اولین راکت ها و آتشبارهای راکتی را ساختند و به جز در جشن و نمایش، جنگ ها نیز عرصه خودنمایی این سلاح ها بودند. با این وسیله از مسافت زیاد و خارج از برد سلاح های دشمن مواضع او زیر حجم آتش بالایی قرار گرفته و کار برای نیروهای خودی راحت می شد.
بعدها هندی ها نیز در مبارزه با استعمارگران انگلیسی از راکت استفاده کردند که نمونه به غنیمت گرفته آن تحت نام کانگرو در انگلیس به تولید رسید. هر چند تا مدتها از راکت ها در کار تحقیقاتی استفاده شده و افرادی چون گودارد و زیولکوفسکی در این زمینه شاخص شدند اما در واقع جنگ جهانی دوم زمان بیشترین کاربرد راکت ها به خصوص انواع زمین به زمین آنها بود که در آتشبارهای چندلوله مورد استفاده قرار می گرفت.